วันอาทิตย์ที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2552

กลับมาไ้ด้ม๊าาาา....

หลังจากการรอคอยสิ้นสุดลง เป็นระยะเวลากว่า 4 เดือนที่พี่กับนุ่มไม่ได้คุยกันเลย หรืออาจจะคุยกันบ้าง แต่ก็เป็นเพียงแค่บางเวลา ซึ่งน้อยมาก หากเปรียบเทียบกับแต่ก่อน

พี่เองก็ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกันว่าทำไมนุ่มถึงเลือกแต่ "เพื่อน" ไม่ว่ากี่ครั้งกี่ครา นุ่มเองก็ยังคงเลือก "เพื่อน"

คงอาจจะเป็นเพราะว่าพี่เอง "บ้างาน" นุ่มจึงคิดว่าพี่คงไม่มีเวลาให้ แ่ต่พี่เองก็ ปณิธานเอาไว้แล้วนะค่ะ ว่าพี่จะต้องมี 2 ใน 3 อย่างก่อน ถึงจะกล้าร้องขอให้นุ่มมาอยู่กับพี่ นั้นก็คือ
  1. เงิน
  2. เวลา
  3. อนาคต
ซึ่งหากนุ่มถามพี่ว่า เวลานี้พี่มีอะไรให้นุ่มได้บ้างนะเหรอค่ะ
คงไม่มีอะไรให้นุ่มได้เลยค่ะ เนื่องจากพี่เองก็ใช่ว่าเป็นผู้บริหารซะหน่อย เงินเดือนก็น้อยนิด ทั้ง ๆ ที่เวลาทำงานเราก็ทำกันเต็มที่เลิกงาน ดึก ๆ ทุกวัน ก็คงมีแต่วันอาทิตย์ีนี่แหล่ะ ที่ทำให้พี่ได้รู้จักความหมายที่แท้จริงของคำว่า "บ้าน"

แต่จนแล้วจนรอด พี่เองก็ต้องหอบงานมาทำอีกเช่นเคยที่บ้านเนี่ยะ เห้อ.....แล้วสุดท้าย อนาคตเรามันอยู่ที่ตรงไหน(ว่ะ)

และนี่เองกระมัง ที่ทำให้นุ่มตัดสินใจครั้งที่พี่เองคิดว่าน่าจะสำคัญที่สุดในชีวิตนุ่ม และนุ่มก็ตัดสินใจไปแล้วด้วยว่า ในคำตอบทั้งหมดของนุ่ม ไม่มีพี่อยู่ในนั้น .. ก็นั้นแหล่ะคับ นุ่มอาจจะคิดว่าพี่ไม่ได้เสียใจ อีกหน่อยก็ลืม

แต่นุ่มรุ้หรือไม่คับ ว่าตลอดเวลาที่นุ่มที่นุ่มจากพี่ไป ไม่ว่าจะเป็นไปเยี่ยมยายเมื่อปีกลาย ไปทำบุญกับแม่ช่วงเข้าพรรษาที่ผ่านมา หรือแม้กระัทั่งนุ่มไปปิคนิกกับน้อง ๆ ที่บ้าน พี่เองก็ยังอดคิดถึงนุ่มไม่ได้ รอยยิ้มของนุ่ม ดวงตาที่ปิดแทบจะสนิด จนเห็นเป็นเหมือนกับมีคิ้ว 2 คู่นั้น มันยังติดตรึงอยู่ข้างในพี่ตลอดเวลา

แล้วเป็นเช่นนี้นุ่มคิดหรือค่ะ ว่าพี่จะลืมได้จริง ๆ

หากว่านุ่มได้อ่านบันทึกนี้แล้ว ช่วยเปิดมือถือหน่อยนะค่ะ เพราะว่าพี่ส่งข้อความเปล่า(คนละความหมายกับจดหมายเปล่าที่เราเข้าใจด้วยกันน่ะค่ะ) แต่ข้อความเปล่านี้ เพื่อที่จะให้นุ่มได้รู้ว่า ยังมีพี่อีกคนนะค่ะ ที่ยัง รัก และ หวังดีกับนุ่มอยู่ตลอดเวลา

* เมื่อวาน 17/10/09 พี่ไปดูหนัง #bts รถไฟฟ้ามาหานะเธอ มา มีอยู่ประโยคนึงเค้าบอกว่า
เราไม่ได้มีแฟนเอาไว้ให้อยู่้ด้วยกันตลอดเวลา แต่เรามีแฟนเอาไว้เพื่อให้รู้สึกว่าเรายังมีคนรักอยู่ตลอดเวลาต่างหาก
ซึ่งพี่เองก็คิดว่าพี่เป็นแฟนนุ่มนะ หุหุหุ (คิดไปเอง)

เอาเป็นว่าโชคดีละกันน่ะค่ะ ที่รัก

หากจะมีข่าวดีก็บอกพี่ด้วยนะ

รักและรอ 2 - 2
ปล.รักเสมอ และ รอ(ไม่รับปากนะจ๊ะ)

พี่ตู่

วันจันทร์ที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2552

มีคนแอบอ้างเป็นสรรพากร....

วันนี้ตื่นเช้ามา 8 โมง ดูนาฬิกาแล้วกะว่าจะหลับต่อซะหน่อย....แต่ก็มีโทรศัพท์ขึ้นว่า Unknow Number ขึ้นมา

ไอ้เราก็รับสาย แล้วเค้าบอกว่า...นี่เป็นโทรศัพท์จากสำนักงานสรรพากร โดยคุณมียอดภาษีที่ต้องรับคืนอยู่ แต่ยังไม่ได้เซ็นต์รับที ซึ่งเอกสารได้ส่งกลับไปทาง กรมสรรพากรแล้ว ...(ไอ้เราเริ่มงง เราไม่ได้ยื่นภาษีนี่หว่า) ซึ่งหากต้องการให้เราตรวจสอบว่ายอดที่คุณจะได้รับคืนเป็นจำนวนเงินเท่าไหร่ เราต้องขอข้อมูลของท่านทำการตรวจสอบก่อน

ไอ้เราก็คิดว่ามันทแม่ง ๆ อยู่ ก็เลยลองให้ไปดู

ขอชื่อ นามสกุล และ เลขบัตรประชาชนด้วยค่ะ

กรูไม่ให้โว้ย! ..........(คิดในใจ) อ่อ ผมชื่อวีรวัฒน์ เลี่ยนอุดม บัตรประชาชนเลขที่ x-xxxx-xxxxx-xx-x ครับ

...........

 .........

...... 

คุณมียอดภาษีที่จะได้รับคืนอยู่ที่ 16500 บาทถ้วน ซึ่งต้องทำการคืนให้เสร็จสิ้นภายในวันนี้เท่านั้นค่ะ.......

(ตาลุกวาวทีเดียว เพราะหลังจากกลับมาจาก สิงคโปร์ ตังก์ก็หมดเลย หมดตูด) แล้วผมต้องดำเนินการอย่างไรต่อไปครับ

พนักงาน : หากคุณต้องการติดต่อรับเงินภาษีคืนเด๋วดิฉันจะโอนสายไปที่เจ้าหน้าที่ฝ่ายคืนภาษีนะค่ะ.....(ตู่ด ตุ๊ด)

พนักงานชาย : สวัสดีคับ ผมองอาจรับสาย เจ้าหน้าที่ฝ่ายคืนภาษี ครับ ขอทราบชื่อและ เลขบัญชีธนาคารด้วยครับ

@tudut : อ่อ...คับ (คิดสิหาบัญชีอะไรให้มันดีว่ะ เอาแบบ Save save หน่อยเผื่อพลาด)

.....

......

....

แว้บ หยิบบัญชีกสิกรได้ (ภายในมีเงิน 58 บาท เอาว่ะ หากมันโกงก็คงได้แค่นี้แหล่ะ)

@tudut : คับ บัญชีเลขที่ 123456789 ครับ(สมมติ นะ)

องอาจ : ไม่ทราบว่าบัญชีนี้มี บัตรกดเงินสด หรือว่าบัตร ATM หรือไม่ครับ

@tudut : ไม่ครับ

องอาจ : อ่อไม่ได้นะครับ เนื่องจากมันต้องเป็น................(อะไรของมันก็ไม่รู้ ไม่ได้ใส่ใจ ง่วง+หงุดหงิดแล้ว) แต่ต้องดำเนินการให้เสร็จภายในวันนี้นะครับ ไม่งั้นจะไม่ได้รับภาษีคืนนะครับ

@tudut :  (ตอบแบบไม่ต้องคิดเลย) งั้นกรูไม่เอาแล้ว หมื่นกว่าบาท ขอบคุณ แกร๊ก...(วางหู)

จะบอกว่า หากเพื่อน ๆ ได้รับโทรศัพท์ประเภทนี้ อย่าไปเสียเวลาคุยเลยครับ ปวดจิต ด่าไปเลยก็ได้ เพราะว่าเท่าที่รู้ กรมสรรพากรเค้าไม่มีนโยบายให้โทรศัพท์มาคืนภาษีผ่านวิธีการโอนหรอกครับ 

แล้วก็ฝากบอกคนที่โทรมาด้วยนะครับ ว่า "จ๊าดง้าว"

ขอบคุณครับ

@tudut 

วันเสาร์ที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2552

Remove Malware [Badware] From My Website

วันนี้เป็นวันเสาร์ซึ่งถือว่าเป็นวันสบาย ๆ ของ Office iDEAPiXEL ครับ ซึ่งหลังจากที่ได้รับ email จาก google มาว่าเว็บไซต์ iDEAPiXEL กับ Phuket BKK Language School ได้รับ Malware ซึ่งเป็นเรื่องที่ยุ่งยากมากมาย และแล้วพี่เปี๊ยกก็โหลดไฟล์เว็บของเราลงมาแก้ Code ดู โหไม่รู้ว่ามีไรมาแทรกอยู่ได้อย่างไร เป็น iframe เฉยเลย จากนั้นท่านเปี๊ยกก็ ลบออกไปเลย แล้ว upload ขึ้นไปใหม่
จากนั้นก็เป็นหน้าที่ ของ TuDuT ซึ่งต้องเป็นคนแจ้งกับ Google ว่าเราได้เปลี่ยนแปลงเรียบร้อยแล้วให้ ลบ footer ว่า "เว็บนี้อาจเป็นอันตรายต่อท่าน" ออกไปเสียที แต่ต้องใช้เวลาอย่างน้อย 2-3 สัปดาห์ เซ็งเลย

....

@TuDuT นุ่มเอ้ย เมื่อไหร่จะกลับมาอ่าคับ แบบว่าโคดคิดถึงเลยอ่า ทำยังไงดีอ่าคับ คิดถึงคนรักแต่เค้าไม่ติดต่อกลับมาเลย อยากให้รู้ว่าผู้ชายตัวใหญ่ ๆ อย่างผมก็มีหัวใจนะครับ
ปล. ขอบคุณ อาจารย์ศุภเดชแห่ง Beartai.com และคุณบอล PSU BI มากครับ

วันจันทร์ที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2552

ของดีที่บ้านโพ้มมมมมม....ภูเก็ต

พอดีวันนี้ได้ไปที่ อ.กะทู้จังหวัดภูเก็ตมา ก็ได้ทราบข่าวว่า เขามีการจัดทำ พิพิธภัณฑ์เหมืองแร่ขึ้น

แต่พอจะเดินทางไป ก็ไปไม่ถูกครับ ก็เลยไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนะ

แต่มานั่งเล่นเน็ตอยู่ตั้งนาน แล้วก็ได้มาเจอะข่าว จาก Manager online ซึ่งเค้าทำ scoop เกี่ยวกับ สถานที่นี้เช่นกัน เรามาดูข่าวนี้กันดีกว่าครับ

ปล.ต้องขอขอบคุณ Manager online ไว้ ณ โอกาศนี้ด้วยนะครับ

มหา’ลัยชีวิต พิพิธภัณฑ์เหมืองแร่(ภูเก็ต)

ยุคเหมืองแร่หนึ่งในยุคทองของภูเก็ต(ในภาพคือหุ่นจำลองการทำเหมืองหาบ)
“ภูเก็ต” วันนี้มีฐานะเป็นเมืองท่องเที่ยวชื่อดังติดอันดับโลก เป็น“ไข่มุกแห่งอันดามัน”ที่นักท่องเที่ยวถวิลหา แต่ก่อนที่จะมีวันนี้ ภูเก็ตได้ผ่านยุคสมัยแห่งความรุ่งโรจน์ของการเหมืองแร่มายาวนาน ดังที่ปรากฏในเอกสาร พิพิธภัณฑ์เหมืองแร่ ว่า

...ภูเก็ตเป็นเมืองที่เติบโตมาจากการทำเหมืองแร่ดีบุก ซึ่งต้องใช้ดีบุกเคลือบโลหะกันสนิม และผสมทองแดงเป็นสำริดมากว่า 500 ปี จึงทำให้ชาวยุโรป(โปรตุเกส ฮอลันดา ฝรั่งเศสและอังกฤษ) และชาวจีนฮกเกี้ยน(ทั้งที่ผ่านมาจากสิงคโปร์และปีนังหรือมาจากจีนโดยตรง )หลั่งไหลเข้ามาทำเหมืองและตั้งหลักแหล่งในภูเก็ต มีวัฒนธรรมผสมผสานไทย ยุโรปและจีน ทำให้มีอัตลักษณ์เฉพาะถิ่น อาทิ สถาปัตยกรรมชิโนโปรตุกีส อาหารพื้นเมือง ภาษา การบูชาเทพเจ้า การแต่งกาย การแต่งงาน รวมไปถึงน้ำทะเลใสสีคราม หาดทรายสะอาดและแดดเมืองร้อน จนกลายเป็นมนต์เสน่ห์ ไข่มุกแห่งอันดามันเมืองท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงก้องโลก...

อาคารพิพิธภัณฑ์เหมืองแร่(ชิโน-โปตุกีส)
นับได้ว่ายุคเหมืองแร่เป็นอีกหนึ่งยุคทองของภูเก็ตที่ก่อให้เกิดการ พัฒนาเมืองในหลากหลายมิติ ทั้งด้าน เศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม

มาวันนี้แม้ภูเก็ตจะเปลี่ยนผ่านจากยุคเหมืองแร่เข้าสู่เมืองท่อง เที่ยว แต่ประวัติศาสตร์แห่งความเป็นเมืองเหมืองยังไม่ตายและยังอยู่ในความทรงจำของ ใครหลายๆคน เป็นประวัติศาสตร์อันทรงคุณค่าให้อนุชนคนรุ่นหลังได้เรียนรู้ศึกษาในราก เหง้าของตัวเอง

ด้วยเหตุนี้จึงมีผู้เห็นความสำคัญ โดยนายประเสริฐ ขาวกิจไพศาล อดีตนายกเทศมนตรีเมืองกะทู้ในสมัยที่ดำรงตำแหน่ง ได้เสนอให้มีการจัดตั้ง“พิพิธภัณฑ์เหมืองแร่”ขึ้น ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2542 จนหลังเหตุการณ์สึนามิ ทางจังหวัดภูเก็ตได้มอบหมายให้เทศบาลตำบลกะทู้ ดำเนินการจัดสร้างอาคารพิพิธภัณฑ์ ในปี พ.ศ. 2549 บนพื้นที่เหมืองแร่ดีบุกเดิม (เลิกทำเหมืองเมื่อ พ.ศ. 2500) บริเวณเหมืองท่อสูง ต.กะทู้ อ.กะทู้ จ.ภูเก็ต

ผศ.สมหมาย ปิ่นพุทธศิลป์
อาคารพิพิธภัณฑ์เหมืองแร่สร้างตามแบบของนางปัญจภัทร(ตูน) ชูราช โดยมี ผศ.สมหมาย ปิ่นพุทธศิลป์ เป็นผู้ออกแบบวางแนวคิดการจัดแสดงให้พิพิธภัณฑ์ในรูปแบบพิพิธภัณฑ์มีชีวิต ที่สามารถเรียนรู้ สัมผัส จับต้อง และร่วมลงมือปฏิบัติการด้วยตัวเองได้ในบางจุด ปัจจุบันดำเนินการแล้วเสร็จไปประมาณ 80 %

อาคารหลังนี้สร้างในสไตล์ชิโน-โปรตุกีส ซึ่ง ผศ.สมหมาย ผู้เชี่ยวชาญด้านประวัติศาสตร์ ศิลปวัฒนธรรมของภูเก็ตและเป็นผู้นำชมพิพิธภัณฑ์ในครั้งนี้ กล่าวว่า คนภูเก็ตเรียกอาคารลักษณะนี้ว่า “อังมอเหลา” ที่หมายถึง บ้านเรือนแบบฝรั่งของบรรดาเศรษฐีหรือนายเหมืองในอดีต

รถสองแถวไม้ในห้องโปท้องหง่อก่ากี่
สำหรับการจัดแสดงในพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ จัดแสดงในแนวคิด“เปิดลับแลม่านฟ้า เกาะพญามังกรทอง” โดย แบ่งส่วนจัดแสดงหลักออกเป็นภายนอกและภายใน

ภายนอก มีพันธุ์ไม้พื้นเมืองหลายชนิดให้ชม อาทิ ราชินีเหลือง หม้อข้าวหม้อแกงลิง เฟินสามร้อยยอด ผักหวาน และยังหลงเหลือร่องรอยของการทำเหมืองเก่าไว้ให้ชมบ้าง ซึ่งในอนาคตจะทำเป็นเหมืองแร่จำลอง มีเรือ ขุด รางแร่ ฯลฯ มาจัดแสดงให้ชม

ภายใน แบ่งเป็นส่วนต่างๆ มีส่วนจัดแสดงที่สำคัญๆคือ

โปท้องหง่อก่ากี่ แสดงภาพ(วาด)ลักษณะเด่นของอาคารชิโน-โปรตุกีส เช่น หัวเสากรีก-โรมัน ลวดลายประตู หน้าต่าง มีรถสองแถวสร้างด้วยไม้หรือ “โปท้อง” ตั้งไว้โดดเด่นกลางห้อง โดย ผศ.สมหมาย ให้ข้อมูลว่า ภูเก็ตเป็นหัวเมืองที่มีรถยนต์เป็นอันดับแรกของเมืองไทย และเป็นเมืองที่มีรถยนต์เป็นอันดับ 2 ของประเทศไทยรองจากกรุงเทพฯ

สิ่งต่างๆเหล่านี้ล้วนมาจากแร่
ชินวิถี มีประตูทางเข้า หน้าต่างและช่องลม เป็นเสมือนปาก ตาและคิ้วพญามังกร เมื่อเดินเข้าไป
เป็นส่วนรับแขกของคนจีนผู้มีอันจะกิน ตกแต่งอย่างหรูหรา มีโต๊ะมุกเป็นที่นั่งรับน้ำชาจากเจ้าของบ้าน มีฉากลวดลายต้นและดอกโบตั๋นอันสวยงามประดับ

อัญมณีนายหัวเหมือง จัดแสดงวัตถุโบราณของสะสมสิ่งละอันพันละน้อย อาทิ แสตมป์ดวงแรกของไทย เงินโบราณ จากเงิน(หอย)เบี้ย เงินพดด้วง เงินปึก มาถึงเหรียญ ธนบัตร ซากฟอสซิล หินโบราณ งาช้างตราประทับ"มณฑลภูเก็จ" ซึ่ง ผศ.สมหมาย บอกว่านี่คือ 1 ใน หลักฐานสำคัญที่บ่งชี้ว่าในอดีตชื่อของภูเก็ตน่าจะใช้“ภูเก็จ”ที่หมายถึง ภูเขาแก้ว นอกจากนี้ยังมีวัตถุ สิ่งของ ข้าวของสะสมของนายหัวเหมืองอีกมากมาย ที่ล้วนต่างมามีต้นกำเนิดมาจากห้องถัดไป

นักท่องเที่ยว(เสื้อลาย)ร่วมทำการร่อนแร่(จริงๆ)ในพิพิธภัณฑ์
เรืองดารากร ส่วนนี้จัดแสดงกำเนิดระบบสุริยะจักรวาล กำเนิดโลก โยงมาถึงการกำเนิดของมนุษย์ การเกิดหิน เกิดแร่ วิวัฒนาการของมนุษย์ในยุคโบราณพร้อมหุ่นจำลองมนุษย์ยุคโบราณ ที่เริ่มรู้จักนำหิน นำแร่ อย่างเหล็ก สำริด มาใช้ในชีวิต ก่อนจะรู้จักการขุดค้นแร่และการทำเหมืองแร่ที่ปรากฏในห้องต่อไป

สายแร่แห่งชีวิต คือห้องสำคัญ จัดแสดงการทำเหมืองแร่ในรูปแบบต่างๆ ประกอบด้วย เหมืองแล่น เหมืองรู(เหมืองปล่อง) เหมืองหาบ เหมืองฉีด เหมืองสูบ เหมืองเรือขุดแล้ว โดยพื้นที่ให้อาสาสมัครลงไปทดลองร่อนแร่ของจริงชนิดเปียกจริงได้ผงแร่ออกมา จริงๆให้จับต้องกัน จัดแสดงกระบวนการในการผลิตแร่ตั้งแต่ยุคแรกที่ใช้แรงงานคน มาจนถึงยุคการใช้เครื่องจักร โดยมี "ลูกเชอ" เป็นภาชนะตักแร่ที่สำคัญ

นักท่องเที่ยวยืนชมหุ่นจำลองวิถีการทำเหมือง
และด้วยการเข้ามาของการทำเหมือง อันเป็นยุครุ่งเรืองเฟื่องฟูของการทำเหมืองในภูเก็ตนี่เอง ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในวิถีชีวิตวัฒนธรรมของชาวภูเก็ตครั้งสำคัญ โดยเมื่อราว 150 ปีที่แล้ว แรงงานเหมืองซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวจีนฮกเกี้ยนได้อพยพมาเป็นกุลีในเหมืองหาบ แล้วแต่งงานกับคนไทย คนท้องถิ่น ให้กำเนิดลูกหลานมีการผสมผสานทางวัฒนธรรม เกิดเป็นวิถีวัฒนธรรมอันมีลักษณะเฉพาะตัวที่น่าสนใจขึ้นมากหลายในภูเก็ต ดังปรากฏในส่วนแสดงถัดๆไป

เรือกอจ๊าน
สำหรับส่วนจัดแสดงเกี่ยวกับวิถีชีวิตวัฒนธรรมภูเก็ตมีเรื่องราวน่า สนใจชวนชม อาทิ เรือกอจ๊านที่ใช้ในสมัยก่อน เรื่องราวการหลงผิดไปเสพฝิ่นของแรงงานสมัยก่อน บรรยากาศร้านรวง ศาลเจ้า ย่านพบปะของภูเก็ตในอดีต โรงงิ้ว โรงหนังตะลุง ร้านโกปี๊ วัฒนธรรมการแต่งงานแบบบาบ๋าเป็นต้น

และนั่นก็เป็นส่วนใหญ่ของการจัดแสดงในพิพิธภัณฑ์เหมืองแร่ อีกหนึ่งแหล่งรวมเรียนรู้ทางประวัติศาสตร์และศิลปวัฒนธรรมที่สำคัญ ดุจดังแหล่งเรียนรู้ตลอดชีวิตที่มีองค์ความรู้อันหลากหลายให้ค้นหา ซึ่งไม่เฉพาะแค่ชาวภูเก็ตเท่านั่นแต่ยังเป็นแหล่งเรียนรู้สำคัญของชาวไทยอีก ด้วย

*****************************************

พิพิธภัณฑ์ เหมืองแร่ ตั้งอยู่ที่ หมู่ 5 ถนนสายกะทู้-นาเกาะ ต.กะทู้ อ.กะทู้ จ.ภูเก็ต เดิมเปิดให้เข้าชมฟรี แต่ปัจจุบันจำเป็นต้องเก็บค่าเข้าชมเพื่อมาบำรุงพิพิธภัณฑ์ดังนี้ ผู้ใหญ่ 50 บาท นักศึกษา 20 บาท เด็ก 10 บาทคนพิการชมฟรี พิพิธภัณฑ์เหมืองแร่ เปิดวันเวลาราชการ 8.30-16.30 น. โทร. 081-535-3187, 083-1025-606

ภูมิปัญญาของคนรุ่นก่อนพูดได้คำเดียวครับ สุดยอด....(ใบอ่อนจะดีกว่า)

ขอบคุณครับ

@tudut

วันอาทิตย์ที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2552

งานแบนเนอร์ PSU BI Phuket Campus

งานนี้ได้รับมาจากพี่บอล ซึ่งเป็นผู้จัดการศูนย์บ่มเพาะธุรกิจ ของ มหาวิทยาลัย สงขลานครินท์ วิทยาเขตภูเก็ตครับ โดยพี่บอลส่ง Brief มาทางอีเมลล์ดังนี้


On Aug 1, 2009, at 11:28 AM, nontiwat jingjit wrote:

สวัสดีครับ

บอลส่งข้อมูลที่จะใช้ทำป้ายไวนิลมาให้

โดยรูปแบบอยากจะให้ออกมาในสไตล์ทันสมัย แนวนวัตกรรมใหม่ โทนสีพื้นหลังให้ตัวอักษรดูโดดเด่น พื้นหลังอาจจะเป็นสีฟ้า น้ำเงิน หรือขาว ลองดูสัก 3 สีนะ ไม่แน่ใจว่าวันจันทร์จะทันหรือเปล่า ยังไงขอด่วนล่ะกัน

มีอะไรโทรถมได้เลยครับ

บอล


<ไวนิล STSP.ppt>




ซึ่งทาง ท่านเปี๊ยก ก็ได้ออกแบบมาเป็นลักษณะดังนี้ครับ ซึ่งรูปมือที่เห็นเป็นเพียงแค่ Mock upคร่าว ๆ นะครับ เพราะหากแบบผ่าน มือที่ใช้คงต้องเป็นมือมาร เอ้ย มือกระผมเองครับ ....


@tudut

ปล.สำหรับผู้ที่ผมเชิญให้เข้ามาอ่านวันนี้ นส. ก. นั้น ผมดีจัยนะครับที่ได้คุยด้วยอ่า...อิอิอิ

น้องละมุนก็ไม่ติดต่อมาเช่นเคยครับ

วันเสาร์ที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2552

สดุดี วีรชนคนกล้า

มื่อสักครู่ ผมเพิ่งจะได้ดูข่าว ซึ่งเป็นสรุปข่าวประจำสัปดาห์ "เรื่องเล่าเช้านี้" ที่ทำ Music Video มาเพื่อสรุปเรื่องราวเกี่ยวกับ ทหารกล้า ที่ทำงานอยู่ ใน 3 จังหวัดชายแดนใต้

... ซึ่งประกอบกับได้ฟังเพลง ราตรีสวัสดิ์ ของ Fuckling hero แล้ว แทบกลั้นน้ำตาไ้ว้ไม่อยู่

เนื่องจาก ปลื้มใจครับ ที่เรายังมี บุคคล ที่คอยป้องกันประเทศเราอยู่

พวกเขาเองไม่รู้เลยว่า เวลาที่เค้าอยู่ในตอนนี้ จะเป็นตอนสุดท้ายของชีวิตของเขาหรือไม่

แล้วพวกคนในเมืองหล่ะ ทำอะไรกันอยู่ ทำไมเราถึงไม่ปรองดองกัน ต้องรอให้ประเทศเราไม่เหลืออะไรแล้วใช่หรือไม่... ทำไมเราต้องรอให้ถึงวันนั้น

เราลืมความขัดแย้งก่อนหน้านี้ แล้วหันมาช่วยกันพัฒนาประเทศชาติดีกว่า ครับ อย่าปล่อยให้เราต้องเดินมาถึงทางตันเลยครับ

เลิกเถอะครับ เสื้อเหลือง เสื้อแดง เสื้อชมพู เสื้อม่วง เลิกแบ่งฝ่ายซะที บอกตามตรง "เบื่อ" อยากออกจากบ้านโดยไม่ต้องกังวลว่า ใส่เสื้อสีแดง แล้วจะต้องอยู่ฝ่ายไหน ใส่เสื้อเหลืองแล้ว คนเค้าจะมองยังไง อยากจะบอกว่า

มันแค่เสื้อนะโว้ย!

พอซะที

กลับมาเรื่องเดิม ผมขอ สดุดี เหล่าทหารหาญ ที่คอยปกปักรักษาดินแดน คอยปกป้องประชาชนที่เดือดร้อน และจะขอประนาม การกระทำที่ทำให้เกิดความไม่สงบทุกกรณี

หรือแม้กระทั่ง การกระทำทุกชนิดที่เป็นการบั่นทอนความมั่นคงของชาติ และความมั่นคงของผม (เช่นการลอกงานออกแบบดี ๆ Copy & Paste เป็นต้น)

ประนาม ๆๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆๆ ๆ ๆ

วันศุกร์ที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

อยู่คนเดียวมันเหงา.........จิงมั๊ย???

ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนว่า 2 วันที่ผ่านมา น้องละมุน โทรมาหา บอกว่ากลับมาภูเก็ตแล้ว (เย้ ๆ) แต่ ต้องกลับวันนี้เช้าตรู่เลย
อีกทั้ง โทรศัพท์มือถือ ก็โดน (ไอ้หน้าตัวเมีย) ยึึดไปด้วย ไม่รู้ว่าทำไมยอมให้ยึดก็ไม่รู้ แต่ประเด็นมันมีอยู่ว่า จะยึดไปทำไม อยากให้คนอยู่ด้วยแบบ ไม่มีความสุขหรือยังไง (ว่ะ) เห้อ...



หลังจากที่ท่องเน็ตอยู่ ก็พบกับบทความเกี่ยวกับเรื่อง 49 เรื่องโรเมนติกที่ต้องทำเพื่อให้คู่มีความสุข(แต่ผมไม่รู้จะทำกับใคร) พอดีกับเพลงของ บอย พีชเมกเกอร์ : ความเคยชิน ขึ้นมา อ่านแล้วน้ำตาแทบไหล เห้อ มาดูกันดีกว่าว่า 49 ข้อมีอะไรบ้าง



เอาเรื่องหวานๆ สำหรับชีวิตคู่มาฝากกันคับ ในบางครั้งเราก็ลืมนึกถึงเรื่องพวกนี้ไป คนรักอาจไม่ต้องการสิ่งของแพงหรูหรา ต้องการสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ให้รู้ว่ายังรักกันเท่านั้นเอง.

เอามาให้เพื่อนๆ อ่านครับ ก่อนที่จะเป็นเหมือนผม ที่ ไม่เหลือใครอีกแล้ว
1. ดูพระอาทิตย์ตกดินด้วยกัน

2. กระซิบถึงกันและกัน

3. ทำอาหารให้กัน

4. เดินท่ามกลางฝนตก

5. จับมือ

6. ซื้อของขวัญให้กัน

7. ดอกกุหลาบ

8. ถามว่าน้ำหอมสุดโปรดคือกลิ่นไหน และใช้ทุกครั้งที่อยู่ด้วยกัน

9. เดินริมทะเลตอนเที่ยงคืนด้วยกัน

10. เขียนกลอนให้กัน

11. การกอดคือยาที่ดีที่สุด

12. พูดว่า "รักเธอ" ตอนที่รู้สึกว่ารักจริงๆ และทำให้เค้ารู้ว่าเรารู้สึกรักจริงๆ

13. ให้ของขวัญเล็กๆ ดอกไม้/ลูกอม/กลอน

14. บอกเธอ/เขา ว่าเธอ/เขา คือผู้หญิง/ผู้ชาย ที่คุณต้องการมากที่สุด

15. อยู่ด้วยกันให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

16. มองตากันและกัน

17. (เฉพาะผู้ชาย) ดันคางเธอขึ้นเบาๆ มองตาเทอ บอกว่ารักเธอมากที่สุด และจูบเธอเบาๆ "เบาๆ" ล่ะ

18. ในที่สาธารณะชน แค่จีบกันเฉยๆ อย่าทำอย่างอื่น

19. ใส่จดหมายรักในกระเป๋าเขา/เธอ เมื่อเธอ/เขาไม่เห็น

20. ซื้อแหวนให้เธอ (เฉพาะผู้ชาย)

21. ร้องเพลงให้กันและกัน

22. (เฉพาะผู้ชาย) โอบกอดเธอตรงสะโพกเสมอ

23. พาไปกินข้าว 2 ต่อ 2

24. กินสปาเก็ตตี้ (เคยดูเรื่องทรามวัยกับไอ้ตูบมั๊ย)

25. (เฉพาะผู้ชาย)จับมือเธอ มองตาเธอ จูบมือเธอแล้ววางไว้บนหัวใจ

26. เต้นด้วยกัน

27. (เฉพาะผู้หญิง) เวลาอยู่ด้วยกัน นอนตักเขา

28. ทำเรื่องน่ารักๆ เช่น เขียนว่า "ฉันรักเธอ" ในโน๊ต

29. หาเรื่องมาเรียกเธอ/เขา ทุกๆ 5 นาที

30. ไม่ว่าจะยุ่งขนาดไหน โทรไปหาเขา/เธอ และบอกว่า "ฉันรักเธอ"

31. โทรจากสถานที่ๆ คุณไปเที่ยวและบอกว่าคุณคิดถึงเขา/เธอ เสมอ

32. จำฝันของคุณและเล่าให้เขา/เธอ ฟัง

33. บอกความกลัวและความลับสุดยอดของคุณให้เธอ/เขา ฟัง

34. ทำดีกับพ่อแม่ของเธอ/เขา

35. (เฉพาะผู้ชาย) ลูบผมออกจากใบหน้าของเธอเบาๆ "เบาๆ" ล่ะ

36. ไปเที่ยวกับเพื่อนของเธอ/เขา

37. ไปวัด/อธิษฐาน/สาบาน ด้วยกัน

38. พาไปดูหนังโรแมนติคและจำส่วนที่เธอ/เขาชอบ

39. เรียนรู้กันและกัน และอย่าทำผิดแบบเดิมเกิน 2 ครั้ง

40. บอกว่าคุณรู้สึกดียังงัยที่ได้อยู่กับเธอ/เขา

41. เสียสละให้กันและกัน

42. รักกันมากๆ ถ้าไม่อย่างนั้นก้อเลิกกันไปเลย

43. ทำให้ไม่มีนาทีไหนที่คุณไม่คิดถึงเขา/เธอ

44. รักตัวเองก่อนที่จะไปรักใคร

45. หัดพูดคำหวานๆ ในภาษาอื่น

46. ขอเพลงให้เขา/เธอ ในวิทยุ

47.หลับคาโทรศัพท์ด้วยกัน

48. ปกป้องเธอ/เขา เมื่อคนอื่นพูดอะไรไม่ดีต่อเขา/เธอ

49. ห้ามลืมการจูบ good night และพูดว่า "ฝันดีนะ" เสมอ

ปล. เอนทรีนี้ต้องขอบคุณ handsome2009 แห่งเว็บ soccersuck.com ด้วยนะครับ

พร้อมกับเพลง ความเคยชิน



เห้อ... ว่าแล้ว สงสัยจะจริง

@tudut